By
Του Μανώλη Κασσώτη
Δεκαέξι εκατομμύρια Αμερικανοί υπηρέτησαν στον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, μεταξύ αυτών αρκετές δεκάδες χιλιάδες ομογενείς, συμπεριλαμβανομένων χιλιάδων Δωδεκανησίων, μεταξύ των οποίων υπήρχαν εκατοντάδες Καρπάθιοι.
Οι Αμερικανοί πολέμησαν υπέρ της Δημοκρατίας και εναντίον του Ναζισμού και του Φασισμού. Οι ομογενείς πολέμησαν και αυτοί για τον ίδιο σκοπό και επιπλέον για την απελευθέρωση της Πατρίδας τους, οι δε Δωδεκανήσιοι και για την ενσωμάτωση των νησιών μας με την «Μάνα» τους.
Πέρασαν 78 χρόνια από το τέλος του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου και από τα 16.000.000 που πήραν μέρος στον πόλεμο λιγότεροι από 100.000 βρίσκονται εν ζωή, οι περισσότεροι αιωνόβιοι, και κάθε μέρα 180 περνούν στην αιωνιότητα.
Έτσι προ ημερών, έφυγε για το αιώνιο ταξίδι ο αιωνόβιος Νίκος Ευαγγέλου Μακρής, αφήνοντας μας για κληρονομιά τον αγώνα του για τα ιδεώδη της Αμερικής και της ιδιαιτέρας του πατρίδας.
Ο Νίκος Μακρής γεννήθηκε στην Κάρπαθο και σε νεαρή ηλικία μετανάστευσε στην Αμερική, και όταν μπήκε η Αμερική στον πόλεμο κλήθηκε και υπηρέτησε από την 1η Αυγούστου 1942 μέχρι την 3η Δεκεμβρίου 1945 που τελείωσε ο πόλεμος.
Υπηρέτησε υπό τον στρατηγό George Patton, στο 3ο Σώμα Στρατού, στην 80η Μεραρχία την επονομαζόμενη «Blue Ridge Division», στο 317ο Σύνταγμα, στο 2ο Τάγμα με τον λόχο F, και έφτασε μέχρι τον βαθμό του επιλοχία. Τιμήθηκε για ανδρεία με το Bronze Star και με δυο Purple Hearts.
Έλαβε μέρος στην απόβαση της Νορμανδίας στο Utah Beach, και στην συνέχεια πολέμησε στην Γαλλία, και πήρε μέρος στις μάχες Ardennes, Bastogne, Bulge και Luxembourg, και στην διάβαση του ποταμού Mosele. Τόσο, όχι μόνο επικίνδυνες, εντατικές υπήρξαν αυτές οι μάχες ώστε στις 8 Μαρτίου 1945 του έδωσαν ολιγοήμερη άδεια για να ξεκουραστεί.
Μετά το τέλος του πολέμου και την επάνοδο του στην Αμερική επιδόθηκε με μεγάλη επιτυχία στις επιχειρήσεις εστιατορίων, αλλά ποτέ δεν ξέχασε την θητεία του στον Αμερικανικό στρατό και την συμμετοχή του στον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο. Με μεγάλη υπερηφάνεια φορούσε το κασκέτο του με την επιγραφή “WORLD WAR II VETERAN” (Απόμαχος του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου).
Όταν πριν από μερικά χρόνια συνταξιδεύαμε από την Ελλάδα στην Αμερική και αντίκρισα την επιγραφή στο κασκέτο του, ήταν σαν να ζούσα μαζί του τα αισθήματα που επικρατούσαν στην Ομογένεια στα χρόνια του πολέμου.
Those who are leaving us for the eternal trip – Nicholas Ev. Makris
By Manolis Cassotis
Sixteen million Americans served in World War II, among them several tens of thousands of Greek Americans, including thousands of Dodecanesians, among whom were hundreds of Karpathians. Americans fought for Democracy and against Nazism and Fascism. Our expatriates also fought for the same reason and additionally for the liberation of their Homeland, and in addition the Dodecanesians fought for the liberation and integration of their islands with their “Mother” Greece.
It has been 78 years since the end of WWII and of the 16,000,000 who served in the war less than 100,000 still are alive, most of them centenarians, and every day 180 pass into eternity. So, a few days ago, the centenarian Nikos Evangelou Makris left for the eternal journey, leaving us as a legacy, his fight for the ideals of America and his original homeland.
Nick Makris was born in Karpathos and immigrated to America at a young age, and when America entered the war, he was called up and served from August 1, 1942 to December 3, 1945, until the war ended.
He served under General George Patton, in the 3rd Army Corps, in the 80th Division, the so-called “Blue Ridge Division”, in the 317th Regiment, in the 2nd Battalion with Company F, and rose to the rank of staff sergeant. He was awarded the Bronze Star for Bravery and received two Purple Hearts.
He took part in the Normandy landings at Utah Beach, and then fought in France, and took part in the battles of the Ardennes, Bastogne, the Bulge and Luxembourg, and the crossing of the Moselle River. So intense, not only dangerous, were these battles that on March 8, 1945 they gave him a few days leave to rest.
After the end of the war and his return to America he was very successful in the restaurant business, but he never forgot his service in the American army and his participation in the WWII. With great pride he wore his cap with the inscription “WORLD WAR II VETERAN”.
When we were traveling together from Greece to America a few years ago and I saw the inscription on his cap, it was as if I was living with him the feelings that prevailed in Omogenia during the war years.