Ηθη και έθιμα
Πολλά είναι τα έθιμα που διασωθήκαν μέχρι την εποχή μας με την μορφή που
είχαν παλιότερα χωρίς να αλοιωθούν με την πάροδο του χρόνου. Παρακάτω θα τα παρουσιάσουμε, σε μια προσπάθεια να περάσουμε στον κόσμο που θα τα παρακολουθήσει την ζεστασιά του χωριού.
ΚΑΛΑΝΤΑ.
Αρχίζουμε απο τα κάλαντα του χωριού που λέγονται κάθε χρόνο με αφορμή τον εορτασμό κάποιου γεγονότος της εποχής.
Κάλαντα χριστουγέννων
Σε αντίθεση με άλλα χωριά, στα Σιάννα τα κάλαντα των Χριστουγέννων
ψάλλονται το βράδυ της παραμονής απο τα παιδιά του χωριού, αφού πρώτα πάνε στην εκκλησία, μετά την απολυση χωρίζονται σε ομάδες και επισκέπτονται τα όλα τα σπίτια. Τα κάλαντα έχουν ως εξής:
Καλήν εσπέρα αρχοντές, αν είναι ορισμός σας,Χριστού την θεία γέννηση να πώ στ’αρχοντικό σας,Χριστός γεννάτε σήμερον, εν Βηθλεέμ την πόληοι ουρανοί αγάλλονται, χαιρε η κτίσις όλων.Εν των σπηλαίων τίκτεται, εν φάτνη των αλόγων,ο Βασιλεύς των ουρανών και Ποιητής των όλων,εκ της Περσίας έρχονται τρεις μάγοι με τα δώρα,άστρο λαμπρό τους οδηγεί χωρίς να λείψει ώρα.Σ’αυτό το σπίτι που ήρθαμε, πετρά να μην ραγίσεικαι ο νοικοκήρης του, χιλιά χρονιά να ζήσει.Κάλαντα Πρωτοχρονιάς
Η ίδια διαδικασία με τα Χριστούγεννα, ακολουθούνταν και για τα κάλαντα της πρωτοχρονιάς τα οποία έχουν ως εξής:
Αρχιμηνιά κι αρχή χρονιάψιλή μου δεντρολιβανιάκι αρχή καλός μας χρόνοςεκκλησιά με τ’άγιο θρόνοςαρχή που βγήκε ο Χριστόςαγίος και πνευματικόςστη γη να περπατήσεικαι να μας καλοκαρδίσει.Αγιός Βασίλης έρχεταιάρχοντες τον κατέχετεαπο την Καισαρία συ σ’αρχόντισσα κυρία.Βαστα εικόνα και χαρτίζαχαροκάντιο ζυμωτήχαρτί και καλαμάριδες και με το παλικάρι
Κάλαντα φώτων
Τα κάλαντα των Φώτων ψάλλονται απο ενήλικες, ανήμερα των Φώτων με συνοδεία μουσικού οργάνου κάποιες φορές και είναι τα παρακάτω:
Σήμερον τα Φώτα και ο φωτισμόςκαι του Ιησού μας ο βαπτισμόςκάτω στον Ιορδάνη τον ποταμόείναι η Παναγία η Δέσποιναμε τα θυμιατούρια στα δάχτυλακαι ο Κύριος μας κεριά κρατείκαι τον Άη Γιάννη παρακαλείΆγιε μου Γιάννη και πρόδρομεδύνασαι βαπτίσεις Θεού παιδί,δύναμαι και θέλω και προσκυνώκαι τον Κύριο μου παρακαλώ,σήμερον θα ανέβω στους ουρανούςνα καταπατήσω τα είδωλακαι θε να κατέβω εις τον ποταμόδια να βαπτίσω και τον Χριστό
Κάλαντα Λαζάρου
Την προηγούμενη μέρα απο του Λαζάρου, τα παιδιά πάνε και κόβουν ένα κλαδί απο Βάγια το οποίο το στολίζουν με λουλούδια. Την ημέρα του Λαζάρου, το πρωί, κάποιο απο τα παιδιά φοράει την λευκή στολή, ένα στεφάνι απο λουλούδια στο κεφάλι και ένα στο λαιμό και κρατάει το κλαδί της Βαγιάς στα χέρια. Στα σπίτια, οι νοικοκυρές, ετοιμάζουν έναμαξιλάρι όπου γονατίζει ο Λάζαρος καθώς τα υπόλοιπα παιδιά λένε τα παρακάτω κάλαντα:
Σήμερον έρχεται ο Χριστός, ο επουράνιος Θ εός,εβγάτε σας παρακαλούμε για να σας διήγηθούμε,για να μάθετε τι εγινει σήμερα στην Παλαιστίνηεις την πόλη Βηθανία Μάρθα κλαίει και Μαρία,
Λάζαρον τον αδελφό τους, τον γλυκό και καρδιακόν τους.Τρείς ημέρες τον θρηνούσαν και τον εμηρόλογουσαν,την ημέρα την τετάρτη, κίνησε ο Χριστός για να έρθει,κι εβγήκε η Μαρία έξω απο την Βηθανία,και εμπός του γονατίζει και τους πόδας του φιλεί.-Αν εδώ ήσουν Χριστέ μου δεν θα πέθαινε ο αδελφός μου,τότε ο Χριστός δακρύζει και τον Άδη φοβερίζει-Δεύρω έξω Λάζαρε μου, φίλε και αγαπητέ μου.Λάζαρος απελυτρώθη, αναστήθη και σηκώθη-Λάζαρε πες μας τι είδες εις τον Άδη που επήγες.-Είδα φόβους, είδα τρόμους, είδα βάσανα και πόνους,δώστε μου λίγο νεράκι να ξεπλήνω το φαρμάκι,της καρδιάς και των χειλέων και μη με ρωτάτε πλέον.Του χρόνου πάλι να έρθουμε με υγεία να σας βρούμε,στο σπίτι σας χαρούμενους το Λάζαρο να πούμε.
