Τα ερωτικά δίστιχα της Ρόδου, που συνέλεξε στα βιβλία του ο συγγραφέας Μανόλης Μακρής
Μόνο ο έρωτας σ΄ όλους τους χρόνους, κι όλους τους τόπους, έμεινε ίδιος. Όλα τα άλλα άλλαξαν!
«Άσπρο μου τριανταφυλλάκι
Βασιλευ τω λουλουδιώ
Ποιος ερνίστη την αγάπη να την ερνιστώ κ΄ εγώ.
Ένας γέρος την ερνίστη
Εκατοδέκα χρονώ
κ΄ ύστερι εμετάνιωσέν το
κ΄ έκλαιε σαν το μωρό»!
«Δημοτικό Τραγούδι Ρόδου»
Τα δημοτικά τραγούδια, πέρασαν αναλλοίωτα, από γενιά σε γενιά, ενώ από το 17ο αιώνα ξεκίνησε η ομοιοκαταληξία, επηρεασμένη από την Ιταλική ποίηση, και δημιουργήθηκε το δίστιχο. Δύο 15σύλλαβοι δηλαδή , ομοιοκατάληκτοι οι οποίοι περικλείουν ένα αυτοτελές ποιητικό νόημα.
«Το δίστιχο είναι αυτοτελές, σαν το αρχαίο επίγραμμα, μου λέει ο συγγραφέας και ερευνητής Μανόλης Μακρής. Στέκει μόνο του. Ο κόσμος εκφραζόταν με δίστιχα που απομνημονεύονταν εύκολα. Τα ερωτικά δίστιχα συγκινούν περισσότερο απ΄ όλα! Όλα ήταν από την μια μεριά και τα δίστιχα από την άλλη».
Μέσα στη μουντάδα των ημερών παρά το φως της ανοιξιάτικης Ρόδου, τα ερωτικά της δίστιχα είναι μια κουταλιά μέλι, για να ξεχαστεί λίγο το μυαλό και το βλέμμα να γυρίσει, στον ουρανό!
Τι πράμα να ΄ν ο έρωτας!
«Μην τη θωρείς την αγαπώ με τα δικά σου μάτια.
με τα δικά μου να τη δεις και να γενείς κομμάτια»
●
«Άγγελος το ζωγράφισε το καμαρόφρυδό σου
κ΄ έσταξε το κοντύλι του ελιά στο μάγουλό σου»
