Κάστρο χτισμένο σε φυσικό βράχο ύψους 216μ, 27 χλμ. νοτίως της πόλης της Ρόδου, στα ανατολικά του οικισμού του Αρχαγγέλου κοντά στην ακτή.
Ιστορία
Οικοδομήθηκε για την προστασία του οικισμού πριν από το 1457, επί Μεγάλου Μαγίστρου Jacques de Milly (1454-1461), ενώ ανοικοδομήσεις και επισκευές έγιναν επί Μεγάλων Μαγίστρων Pedro Raimondo Zacosta (1461-1467) και Giovanni Battista degli Orsini (1467-1476).
Το 1457 αναφέρεται επιδρομή του τουρκικού στόλου κατά του Αρχαγγέλου και μερική καταστροφή του κάστρου, που αποδείχθηκε ότι δεν ήταν αρκετά ισχυρό. Το 1475 πάντως, αναφέρεται σε διάταγμα του D’Aubusson ως ένα από τα πιο ισχυρά κάστρα της Ρόδου, στο οποίο θα μπορούσε να βρει καταφύγιο ο πληθυσμός σε περίπτωση επιδρομής. Ωστόσο, το 1479 δόθηκε διαταγή στους κατοίκους του Αρχαγγέλου να μεταφερθούν για λόγους ασφαλείας στο γειτονικό κάστρο Φαρακλού. Το 1503 αναφέρεται και δεύτερη επιδρομή του τουρκικού στόλου εναντίον του ίδιου οικισμού και μερική καταστροφή του κάστρου.
Δομικά, Αρχιτεκτονικά, Οχυρωματικά Στοιχεία
Η οχύρωση είναι επιμήκης στον άξονα ΒΔ-ΝΑ, με έκταση 3.000 τ.μ. και περίμετρο τειχών 240 μ. με οδοντώσεις στις γωνίες. Το πάχος των τειχών δεν ξεπερνά τα 0,80 μ.
Διαθέτει ελάχιστους πύργους: έναν ορθογώνιο στη βορειοδυτική άκρη, κοντά στην πύλη, και έναν κυλινδρικό στη δυτική πλευρά του, που είναι όμως χτισμένος στο εσωτερικό. Στη ΒΔ πλευρά βρίσκεται είσοδος με πυλώνα.
Στα βόρεια της εισόδου οικοδομήθηκε o ναΐσκος του Αγίου Γεωργίου, o οποίος αναστηλώθηκε κατά την Ιταλοκρατία. Το κάστρο διακοσμούν οικόσημα του Μεγάλου Μαγίστρου Zacosta με το οικόσημο του Τάγματος στη βόρεια πλευρά, ενώ στην ανατολική, οικόσημα του degli Orsini και του Τάγματος των Ιωαννιτών.
Η βόρεια πλευρά του έχει αμυντικό μέτωπο 100 μ. περίπου, χωρίς να κάμπτεται και χωρίς ενδιάμεσους πύργους. Αντίθετα, στη νότια πλευρά το τείχος φιδοσέρνεται πότε μέσα και πότε έξω και έτσι έδινε την ευκαιρία στους αμυνόμενους να ελέγχουν όλη τη γραμμή άμυνας και να πλαγιοβάλλουν. Γενικά το κάστρο του Αρχαγγέλου δεν ήταν τόσο ισχυρό για να αντέξει επίθεση οργανωμένου στρατού, παρά μόνο για να προφυλάξει τους κατοίκους του από πειρατικές επιδρομές και μικρής κλίμακας επιθέσεις.
